Tekst: Louis De Jaeger | Beeld: Bigstock
Wanneer een boer vandaag kiest om aan gifvrije landbouw te doen moet hij controleurs betalen om te bewijzen dat hij flink bezig is. Deze controles kosten bakken geld en vragen te veel tijd en administratie. Wie zijn best doet wordt gestraft. Moet het niet andersom zijn?
Jouw lichaam bestaat uit minstens evenveel niet-menselijke cellen als menselijke cellen. Je bent dus eigenlijk geen mens maar een vehikel aan beestjes. Een goede werking van deze micro-organismen is de enige garantie voor een goede gezondheid. Denk aan nuttige schimmels of een functionerende darmflora. Deze beestjes beschermen onder andere je darmwand tegen indringers. Vallen die weg, heb je een lekkende darm, met alle gevolgen van dien.
Minuscule vriendjes
Ook onze mentale gezondheid is afhankelijk van gezonde darmen die bruisen van leven, ze worden ook wel je tweede brein genoemd. Een verstoord evenwicht kan onder andere leiden tot depressie. Als je weet dat één op de tien Belgen antidepressiva slikt en het aantal depressieven nog hoger ligt dan dit, zou het een gemiste kans zijn om niet meer in te zetten op darmgezondheid.
Ons lichaam loopt leeg, onze minuscule vriendjes houden het voor gezien. Ons eigen microbioom kan maar zo rijk zijn als het microbioom van de bodem. De nuttige beestjes komen immers vanuit een gezonde bodem op de plant, en via de vork in onze mond. Als we landbouwvelden blijven bespuiten en chemisch bemesten gaat al het bodemleven eraan, wat een onmiddellijk effect heeft op onze gezondheid.
Naast het feit dat onze micro-organismen niet meer bijgevuld worden omdat we te steriel eten, én uiteraard te gedesinfecteerd leven, zijn we ook bezig onze kleine bondgenoten uit te roeien. Pesticiden en fungiciden zijn gemaakt om gelijkaardige beestjes te doden als die in ons lichaam. Terwijl pesticidenverdedigers dikwijls zeggen: pesticiden doden geen menselijke cellen, klopt dit misschien (soms), maar is dit een totaal misplaatst argument.
De zaak is duidelijk
Onderzoek heeft uitgewezen dat baby’s in de baarmoeder al blootgesteld worden aan pesticiden en er een grote hoeveelheid aan pesticiden zitten in IEDER kind. Zeggen dat pesticiden niet slecht zijn omdat ze geen menselijke cellen aantasten is hetzelfde als zeggen dat een auto maar weinig schadelijk is voor je longen als die je gewoon omverrijdt. Ze doden de niet-menselijke cellen die ons juist gezond houden.
Er bestaat geen enkel argument om pesticiden te blijven gebruiken als we de gezondheid én het geluk van de mens op eerste plaats stellen in deze maatschappij. Voor mij valt of staat alles hierbij. De negatieve effecten van pesticiden op ons milieu en ons drinkwater draagt ook hier indirect aan bij. Als we dan nog eens naar de ondergang van bijenpopulaties kijken, die we nodig hebben om ons eten te bestuiven, is de zaak volledig gemaakt.
Duurzaam voeden
Nu begint het uiteraard te kriebelen bij de voorstanders van chemische landbouw. Hun lievelingsargument halen ze maar al te graag naar boven: hoe kunnen we dan de wereld voeden. Ook dit argument klopt niet. Meer dan de helft van de wereld wordt vandaag gevoed door chemie-vrije landbouw. Voedseltekorten hebben niets met productie te maken, wel met oneerlijke verdeling, teeltkeuze, corruptie en het feit dat we 1/3 verspillen.
We leven in een wereld die zo hard opgedeeld is in vakjes, waardoor men natuur en landbouw volledig heeft willen scheiden. Wij zijn als mens deel van de natuur en moeten bijgevolg natuurlijke voeding krijgen. Die vinden we alleen in een gezonde bodem en dit krijgen we alleen in natuurlijke landbouw.
Het klopt dat bio-landbouw gemiddeld minder produceert per hectare dan chemische landbouw, maar bio is dan ook maar de eerste stap. In een wereld waar we de gezondheid van de mens én de planeet op de eerste plaats zetten (zou jij graag in een andere wereld willen leven?) gaan we voluit voor agro-ecologie. Dit is een landbouwvorm waarbij we zoveel mogelijk samenwerken met de natuur. Volgens de FAO van de Verenigde Naties is dit de enige manier om de wereld duurzaam te voeden.
Naar een gezond ecosysteem
Vrijwel alle agro-ecologische boeren die ik ken verdienen veel meer per maand dan chemische boeren, omdat hun kosten aan pesticiden, chemische meststoffen en brandstof veel lager zijn. Verschillende testboerderijen tonen dat ze evenveel oogst halen als chemische landbouwers. De nood aan pesticiden lossen ze volledig op omdat ze een gezond ecosysteem hebben dat in evenwicht is, en een veerkrachtige bodem.
Met alle kennis die er vandaag beschikbaar is kunnen we met volle overtuiging stellen dat agro-ecologie dé norm moet zijn om een landbouw te hebben waar de boer genoeg verdient, de producten bruisen van leven en smaak en de landschappen een streling zijn voor het oog. Laten we enkel nog voeding toelaten in de winkel met als standaardlabel (bio)pesticiden- en kunstmestvrij.
Louis De Jaeger is auteur van We eten ons dood
